สังเกตุพฤติกรรมเด็ก

สังเกตุพฤติกรรมเด็ก

น้อง ดอนัลด์ อายุ 1 ปี ซึ่งเป็นหลานสาวของข้าพเจ้า เป็นเด็กที่สูงกว่าเกณฑ์ มีน้ำหนักตามเกณฑ์ที่กำหนด  จากการที่ข้าพเจ้าเฝ้าสังเกตุพฤติกรรมของน้อง ดอนัลด์ เป็นเวลา 15 นาที พบว่า

 น้อง ดอนัลด์เป็นเด็กร่าเริง คุยเก่ง ไม่ชอบอยู่นิ่งๆ ชอบคลานไปมา คลานขึ้นของเล่น โบกไม้โบกมือ น้อง ดอนัลด์ ชอบเอาของเล่นเข้าปาก กัด อมของ แกนั่งๆอยู่ก็ไปหยิบยาดมของแม่มาอม แกพยายามเปิดตู้ พยายามสื่อสารกับแม่ว่าจะเอาอะไร บางทีก็แอบหยิบเศษกระดาษมาอมไว้ในปาก เคี้ยวเล่น แต่ที่แปลกคือ แม่ของน้องบอกว่าแกเป็นเด็กที่ฉลาดมากเพราะไม่เคยกลืนของเล่นหรือสิ่งแปลกปลอมใดๆเลย หลังจากนั้นน้อง ดอนัลด์ก็ใช้รถหัดเดินของเด็กเดินเล่นรอบบ้าน จะเรียกว่าวิ่งเลยก็ได้ แกพยายามเดินไปกดทีวี สังเกตุภาพบนหน้าจอทีวี เวลามีคนเปลี่ยนช่อง ตาของแกจ้องหน้าจอไม่กระพริบเลยทีเดียว เมื่อเปลี่ยนไปช่องเพลง แกก็จะเต้นและตบมือตามจังหวะเพลงนั้นๆ แม่ของน้องยังบอกอีกว่าแกชอบเดินมาก บางครั้งก็พยายามเดินด้วยตนเอง เมื่อล้มก็จะลุกขึ้นมาใหม่เอง โดยเกาะสิ่งของรอบๆกาย เช่น โต๊ะ เก้าอี้ ฯลฯ น้อง ดอนัลด์ เป็นเด็กที่ชอบสังเกตุ พอดีข้าพเจ้าเปิดประตูเข้าห้องน้ำ แกก็พยายามจะเอื้อมมือเปิดประตูเข้ามาตาม แต่ก็ไม่สำเร็จเพราะลูกบิดประตูนั้นอยู่สูงเกินที่แกจะเอื้อมถึง เหมือนกับว่าแกพยายามเลียนแบบการกระทำของข้าพเจ้า แม่แกเล่าว่า พ่อแกเคยสอนเปิด/ปิด ก๊อกน้ำในห้องน้ำแค่ครั้งเดียวแกสามารถจำได้ทันที ซึ่งเป็นเรื่องที่แปลกสำหรักเด็กอายุเพียง 1 ปี

จากพฤติกรรมของน้อง ดอนัลด์ข้างต้น พบว่าสอดคล้องกับทฤษฎีของฟรอยด์ ขั้นที่ 1 ความพึงพอใจอยูที่ปาก (Oral Stage) ระยะนี้อยู่ในช่วงเดียวกันกับอายุของน้องดอนัลด์ น้องดอนัลด์มีความสุขกับการ กัด ดูดนมแม่หรือของเล่นต่างๆ และพ่อแม่ของน้องไม่ได้ห้าม แต่ปล่อยให้น้องได้เรียนรู้ ซึ่งส่งผลให้น้อง ดอนัลด์เชื่อฟัง ร่าเริง และอนาคตจะส่งผลให้น้องเองเป็นเด็กที่มีจิตใจดีได้อีกด้วย

อีกทฤษฎีที่สอดคล้องคือ ทฤษฎีพัฒนาการทางสติปัญญาของเพียเจต์ ขั้นประสาทรับรู้และการเคลื่อนไหว (Sensory-Motor Stage) กล่าวว่าเด็กจะเรียนรู้สิ่งรอบตัวจากการสัมผัสและการกระทำนั้น เด็กจะสนใจสิ่งต่างๆและจะเลียนแบบในสิ่งที่พบเห็น ซึ่งสอดคล้องกับอายุของน้องดอนัลด์ และกับพฤติกรรมของน้องดอนัลด์ เช่น เรียนรู้จากพ่อเมื่อพ่อสอนวิธีการเปิด/ปิดก๊อกน้ำ, พยายามเดินด้วยตนเองซ้ำไปซ้ำมา เมื่อล้มก็จะลุกขึ้นด้วยตัวเอง โดยอาศัยสิ่งของรอบกาย, และจากการสังเกตุน้อง ดอนัลด์ พบว่าเวลาแกยืนจ้องทีวี ตาของแกจะไม่กระพริบเลย เหมือนกับว่าแกพยายามเก็บข้อมูลต่างๆ เช่นเวลา เปลี่ยนไปช่องเพลง แกก็จะเต้นและตบมือตามจังหวะเพลง