เป็นที่ต้องการ
ลูกา 7:1-10
Luke 7:1-10
ลูกา 7:1-10
"อธิษฐานเผื่อน้องสาวของผมได้ไหม?" พนักงานตัวโตคนนั้น ถามด้วยท่าทีอึกอัก ผมมองดูเขาอย่างหวาดระแวง
เมื่อหลายเดือนก่อนมีการประชุมเพื่อจะนัดหยุดงานของพนักงานโรงงานที่ผมทำ งานอยู่ อากาศที่ร้อนอบอ้าวของเดือนสิงหาคม ทำให้บรรยากาศในการประชุมร้อนระอุ ผู้จัดการโรงงานเร่งกำลังการผลิตอย่างบ้าคลั่ง แต่สหภาพคนงานไม่ยอมทำตาม ในระหว่างพักการประชุม เจ้าหน้าที่ของสหภาพแนะให้ผลิตให้ช้าลง แต่ผมคิดว่าพระเจ้าคงต้องการให้ผมทำงานอย่างสุดความสามารถมากกว่า ผมพยายามอธิบายอย่างตรงไปตรงมา แต่ความเชื่อและความปรารถนาที่จะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด กลับทำให้ผมตกที่นั่งลำบาก
ผมถูกเพื่อนร่วมงานก่อกวน และพนักงานตัวล่ำที่กำลังขอให้ผมอธิษฐานเผื่ออยู่นี้ ก็เป็นหัวโจก แล้วนี่เขาจะแกล้งอะไรผมอีก? งานเข้าอีกแล้วสิ ผมกำลังจะได้เป็นพระเอกในเรื่องตลกร้ายอีกแล้ว
ผมจึงตอบสนองต่อคำขอให้อธิษฐานเผื่อนี้ด้วยคำถามที่หวาดระแวงว่า "ทำไมต้องเป็นผม?" คำตอบของเขาทำให้ผมสะเทือนใจ "เพราะเธอเป็นมะเร็ง" เขาตอบเสียงกระด้าง "และผมต้องการคนที่พระเจ้าจะฟัง" ความแค้นเคืองระหว่างเราสองคนคลายลง เมื่อผมอธิษฐานเผื่อน้องสาวของเขา
เช่นเดียวกับนายร้อยในลูกาบทที่ 7 ผู้คนที่กำลังตกอยู่ในมรสุมชีวิตจะไม่ยอมเสียเวลาหรือพูดอ้อมค้อม เขาจะตรงไปหาคนที่ได้ชื่อว่ามีความเชื่อแท้ และเราต้องเป็นคนเหล่านั้น ชีวิตของเราทำให้คนอื่นเห็นว่าเราเป็นคนที่ใกล้ ชิดพระเจ้า ที่เขาจะเข้าหาได้หรือไม่? – RK
เมื่อหลายเดือนก่อนมีการประชุมเพื่อจะนัดหยุดงานของพนักงานโรงงานที่ผมทำ งานอยู่ อากาศที่ร้อนอบอ้าวของเดือนสิงหาคม ทำให้บรรยากาศในการประชุมร้อนระอุ ผู้จัดการโรงงานเร่งกำลังการผลิตอย่างบ้าคลั่ง แต่สหภาพคนงานไม่ยอมทำตาม ในระหว่างพักการประชุม เจ้าหน้าที่ของสหภาพแนะให้ผลิตให้ช้าลง แต่ผมคิดว่าพระเจ้าคงต้องการให้ผมทำงานอย่างสุดความสามารถมากกว่า ผมพยายามอธิบายอย่างตรงไปตรงมา แต่ความเชื่อและความปรารถนาที่จะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด กลับทำให้ผมตกที่นั่งลำบาก
ผมถูกเพื่อนร่วมงานก่อกวน และพนักงานตัวล่ำที่กำลังขอให้ผมอธิษฐานเผื่ออยู่นี้ ก็เป็นหัวโจก แล้วนี่เขาจะแกล้งอะไรผมอีก? งานเข้าอีกแล้วสิ ผมกำลังจะได้เป็นพระเอกในเรื่องตลกร้ายอีกแล้ว
ผมจึงตอบสนองต่อคำขอให้อธิษฐานเผื่อนี้ด้วยคำถามที่หวาดระแวงว่า "ทำไมต้องเป็นผม?" คำตอบของเขาทำให้ผมสะเทือนใจ "เพราะเธอเป็นมะเร็ง" เขาตอบเสียงกระด้าง "และผมต้องการคนที่พระเจ้าจะฟัง" ความแค้นเคืองระหว่างเราสองคนคลายลง เมื่อผมอธิษฐานเผื่อน้องสาวของเขา
เช่นเดียวกับนายร้อยในลูกาบทที่ 7 ผู้คนที่กำลังตกอยู่ในมรสุมชีวิตจะไม่ยอมเสียเวลาหรือพูดอ้อมค้อม เขาจะตรงไปหาคนที่ได้ชื่อว่ามีความเชื่อแท้ และเราต้องเป็นคนเหล่านั้น ชีวิตของเราทำให้คนอื่นเห็นว่าเราเป็นคนที่ใกล้ ชิดพระเจ้า ที่เขาจะเข้าหาได้หรือไม่? – RK
อธิษฐานวิงวอนเผื่อผู้อื่น
เท่ากับเราหยิบยื่นความใส่ใจ
ลึกซึ้งกว่าการมอบสิ่งของให้
เพราะพระเจ้ายิ่งใหญ่ทรงดูแล — D. De Haan
แม้แต่คนที่จิตใจแข็งกระด้างที่สุด ก็ยังขอความช่วยเหลือ เมื่อคนที่เขารักตกอยู่ในอันตราย
Becoming a Go to a Person
Luke 7:1-10
When he heard about Jesus, he sent elders of the Jews to Him, pleading with Him to come and heal his servant. —Luke 7:3
"Would you pray for my sister?" the burly worker asked awkwardly. I eyed him suspiciously.
Months earlier, muggy August heat intensified emotions in the pre-strike atmosphere of the assembly plant where I was working that summer. Managers drove production at a frenzied pace and union members resisted. During breaks, we were coached by union officials on slowing down our output. My faith and idealism got me in the doghouse because I didn't think God would accept anything but my best effort. I naively tried to explain.
My co-workers' response was harassment, and this burly worker asking for prayer had been the ringleader. An undesirable task? I got the assignment. Off-color jokes had me as the star.
So now I greeted this prayer request with suspicion. "Why me?" His answer jarred me: "Because she's got cancer," he said gruffly, "and I need someone God will hear." The bitter rancor between us eased as I prayed for his sister.
Like the centurion in Luke 7, people in the storms of life don't waste time or mince words. They go directly to the people whose faith they've tagged as real. We need to be those people. Do our lives mark us as a go-to person in touch with God?
Months earlier, muggy August heat intensified emotions in the pre-strike atmosphere of the assembly plant where I was working that summer. Managers drove production at a frenzied pace and union members resisted. During breaks, we were coached by union officials on slowing down our output. My faith and idealism got me in the doghouse because I didn't think God would accept anything but my best effort. I naively tried to explain.
My co-workers' response was harassment, and this burly worker asking for prayer had been the ringleader. An undesirable task? I got the assignment. Off-color jokes had me as the star.
So now I greeted this prayer request with suspicion. "Why me?" His answer jarred me: "Because she's got cancer," he said gruffly, "and I need someone God will hear." The bitter rancor between us eased as I prayed for his sister.
Like the centurion in Luke 7, people in the storms of life don't waste time or mince words. They go directly to the people whose faith they've tagged as real. We need to be those people. Do our lives mark us as a go-to person in touch with God?
We give to others what they need
No greater help and care
Than when we intercede for them
And bear them up in prayer. —D. De Haan
No greater help and care
Than when we intercede for them
And bear them up in prayer. —D. De Haan
Even the hardest of souls might ask for help
when someone they love is at risk.
when someone they love is at risk.