เจ็ดคำพูดของพระเยซู

คำแรก - การอภัย

“เมื่อมาถึงสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งเรียกว่า กะโหลกศีรษะ เขาก็ตรึงพระองค์ ไว้ที่กางเขนที่นั่น พร้อมกับผู้ร้ายสองคนนั้น ข้างขวาพระหัตถ์คนหนึ่ง และข้างซ้ายอีกคนหนึ่ง ฝ่ายพระเยซูจึงตรัสว่า “ข้าแต่พระบิดา ขอโปรดอภัยโทษพวกเขา เพราะว่าเขาไม่รู้ว่าเขาทำอะไร” (ลูกา 23: 33-34)

นั่นคือเหตุผลที่พระเยซูไปที่กางเขน - ให้อภัยความบาปของเรา ก่อนหน้าไปที่กรุงเยรูซาเล็ม พระองค์รู้มานานแล้วว่าตัวเองจะถูกปลงพระชนม์ พันธสัญญาใหม่สอนว่าพระองค์ทรงจงใจปล่อยให้ตัวเองถูกตรึงที่กางเขนเพื่อชดใช้ความผิดบาปของเรา

“ด้วยว่า พระคริสต์เช่นกันก็ได้ทนทุกข์ครั้งเดียวเท่านั้น เพราะความผิดบาปคือพระองค์ผู้ชอบธรรมเพื่อผู้ไม่ชอบธรรม เพื่อพระองค์จะได้ทรงนำเราทั้งหลายไปถึงพระเจ้า” (1เปโตร 3:18)

“พระคริสต์ได้ทรงวายพระชนม์เพราะบาปของเราทั้งหลาย ตามที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์”

 (1 โครินธ์ 15:3)

พระองค์ทรงประกาศการให้อภัยคนเหล่านั้นที่ตรึงพระเยซูที่บนกางเขน พวกเขาไม่เข้าใจภาพรวมทั้งหมดของสิ่งที่พวกเขาได้ทำไป เพราะพวกเขาไม่รู้ว่า พระเยซูทรงเป็นพระเมส-สิยาห์ ในขณะที่พระเยซูถูกแขวนอยู่บนไม้กางเขน พระองค์ก็ทรงอธิษฐานว่า "พระบิดาโปรดทรงยกโทษให้พวกเขา" พระเจ้าทรงตอบคำอธิษฐานนี้ ทุกคนที่วางใจในพระเยซูอย่างหมดสิ้นจะได้รับการให้อภัย การสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนก็เพื่อชดใช้บาปของเรา พระโลหิตของพระองค์ทรงล้างบาปของเราออกไป ในทำนองเดียวกัน พระเยซูคริสต์ ทรงอธิษฐานเผื่อเราทุกคน ทุกวันนี้ที่ปฏิเสธพระองค์และหันหลังให้พระองค์ หรือทำในสิ่งที่เราไม่สมควรทำ เพียงแต่เรากลับใจใหม่ และหันกลับมาหาพระองค์ อย่าทำให้พระคุณของพระเจ้านั้นเสียเปล่า

คำที่สอง –ความรอด

มีโจรสองคนก็ถูกตรึงที่กางเขน คนหนึ่งแขวนอยู่ด้านซ้ายและอีกคนอยู่ด้านขวาของพระเยซู

“ฝ่ายคนหนึ่งในผู้ร้ายที่ถูกตรึงไว้จึงพูดหยาบช้าต่อพระองค์ว่า ถ้าท่านเป็นพระคริสต์ จงช่วยตัวเองกับเราให้รอดเถิด แต่อีกคนหนึ่งห้ามปรามเขาว่า เจ้าก็ไม่เกรงกลัวพระเจ้าหรือ เพราะเจ้าเป็นคนถูกลงโทษเหมือนกัน และเราก็สมกับโทษนั้นจริง เพราะเราได้รับสมกับการที่เราได้กระทำ แต่ท่านผู้นี้ หาได้กระทำผิดประการใดไม่ แล้วคนนั้นจึงทูลพระเยซูว่า พระองค์เจ้าข้า ขอพระองค์ทรงระลึกถึงข้าพระองค์เมื่อพระองค์เสด็จเข้าในอาณาจักรของพระองค์ ฝ่ายพระเยซูทรงตอบเขาว่า  “เราบอกความจริงแก่เจ้าว่า วันนี้เจ้าจะอยู่กับเราในเมืองบรมสุขเกษม” (ลูกา 23:39-43)

การกลับใจใหม่ของโจรคนที่สองน่าสนใจมาก แสดงให้เห็นถึง

1. ความรอดไม่ได้มาโดยการบัพติศมาหรือเข้าเป็นสมาชิกในคริสตจักร

 - โจรคนนี้ไม่ได้ทำในสิ่งเหล่านี้

2. ความรอดไม่ได้มาโดยความรู้สึกที่ดี

– เพราะโจรคนนี้มีความรู้สึกที่แย่

 - เขาถูกตรึงที่กางเขนในฐานะคนบาป

3. ความรอดไม่ได้มาโดยการก้าวออกไปข้างหน้าหรือยกมือของเรา

 - เพราะมือและเท้าของโจรถูกตอกที่กางเขนไม่อาจยกได้

4. ความรอดไม่ได้มาด้วย "การขอให้พระเยซูเข้าไปในใจของเรา"

โจรคนนี้อาจจะประหลาดใจถ้ามีคนบอกให้เขาทำอย่างนั้น!

5. ความรอดไม่ได้มาโดยพูดตาม "คำอธิษฐานของคนบาป"

โจรคนนี้ไม่ได้อธิษฐานตามนี้ เขาได้แต่ขอร้องพระเยซูให้ระลึกถึงเขา

6. ความรอดไม่ได้มาโดยการเปลี่ยนวิถีชีวิตของเรา โจรคนนี้ไม่มีเวลาที่จะทำอย่างนั้น

โจรคนนี้รอดเช่นเดียวกับที่คุณรอด:

“เชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์เจ้า และท่านจะรอดได้ทั้งครอบครัวของท่านด้วย” (กิจการ 16:31)

เชื่อในพระเยซูหมดทั้งใจ แล้วพระองค์จะทรงช่วยเราให้รอดโดยพระโลหิตและความชอบธรรมของพระองค์เช่นเดียวกันกับที่ทรงช่วยโจรที่กางเขน

คำที่สาม - ความรัก

“ผู้ที่ยืนอยู่ข้างกางเขนของพระเยซูนั้น มีมารดาของพระองค์กับน้าสาวของพระองค์ มารีย์ ภรรยาของเคลโอฟัส และมารีย์ชาวมักดาลา ฉะนั้นเมื่อพระเยซูทอดพระเนตรเห็นมารดาของพระองค์ และสาวกคนที่พระองค์ทรงรักยืนอยู่ใกล้ พระองค์ตรัสกับมารดาของพระองค์ว่า หญิงเอ๋ย จงดูบุตรของท่านเถิด แล้วพระองค์ตรัสกับสาวกคนนั้นว่า จงดูมารดาของท่านเถิด และตั้งแต่เวลานั้นมา สาวกคนนั้นก็รับนางมาอยู่ในบ้านของตน (ยอห์น 19:25-27)

พระเยซูทรงบอกให้ยอห์นดูแลมารดาของพระองค์  นี่เป็นการแสดงความรักในฐานะที่เป็นลูกคนหนึ่ง ที่ต้องการให้ความมั่นใจว่า แม่ของพระองค์บนโลกนี้ได้รับการดูแลหลังจากที่พระองค์ สิ้นใจ พระองค์ยังเป็นห่วงแม่ พระเยซูเป็นพระเจ้าที่ใส่ใจมนุษย์ในโลกนี้ ชีวิตคริสเตียนหลังจากที่เรารอดแล้วยังมีพันธกิจอีกหลายอย่างที่ต้องทำ เราจำเป็นต้องดูแล พระคริสต์ทรงมอบมารดาสุดที่รักของพระองค์ให้กับอัครสาวกยอห์น พระองค์ทรงตรัสให้เราดูแลคริสตจักรท้องถิ่น ไม่มีใครสามารถมีชีวิตคริสเตียนได้โดยที่ไม่ต้องดูแลและรักคริสตจักรท้องถิ่น นั่นคือความจริงที่ผู้เชื่อสมัยนี้มักจะลืมกัน

“ทั้งได้สรรเสริญพระเจ้าและคนทั้งปวงก็ชอบใจ ฝ่ายองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงโปรดให้ผู้ที่กำลังจะรอด” (กิจการ 2:47)

IV. คำที่สี่ - ความเจ็บปวด

“แล้วก็บังเกิดความมืดทั่วทั้งแผ่นดิน ตั้งแต่เวลาเที่ยงวัน จนถึงบ่ายสามโมง ครั้นประมาณบ่ายสามโมงพระเยซูทรงร้องเสียงดังว่า “เอลี เอลี ลามาสะบักธานี” แปลว่า “พระเจ้าของข้าพระองค์ พระเจ้าของข้าพระองค์ ไฉนพระองค์ทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสีย?” (มัทธิว 27:45-46)

การกรรแสงนี้แสดงถึงความเจ็บปวด แสดงให้เห็นถึงความจริงของพระเจ้าแห่งตรีเอกานุภาพ พระเจ้าพระบิดาหันไปจากพระบุตร ในขณะที่พระเจ้าพระบุตรทรงแบกบาปของคุณบนไม้กางเขน พระคัมภีร์กล่าวว่า:

“ด้วยเหตุว่า มีพระเจ้าองค์เดียวและมีคนกลางแต่ผู้เดียวระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์ คือพระเยซูคริสต์ผู้ทรงสภาพเป็นมนุษย์” (1 ทิโมธี 2:5)

V. คำที่สี่ - ความทุกข์ทรมาน

“หลังจากนั้นพระเยซูทรงทราบว่า ทุกสิ่งสำเร็จแล้ว เพื่อพระคัมภีร์จะสำเร็จจึงตรัสว่า เรากระหายน้ำ มีภาชนะใส่น้ำองุ่นเปรี้ยววางอยู่ที่นั่น เขาจึงเอาฟองน้ำ ชุบน้ำองุ่นเปรี้ยวใส่ปลายไม้หุสบชูขึ้นให้ถึงพระโอษฐ์ของพระองค์” (ยอห์น 19:28-29)

ข้อนี้แสดงให้เราเห็นถึงความทุกข์ทรมานของพระเยซูที่ต้องเผชิญและชดใช้ความผิดบาปของเรา:

“ท่านถูกบาดเจ็บเพราะความละเมิดของเราทั้งหลาย ท่านฟกช้ำเพราะความชั่วช้าของเรา” (Isaiah 53:5).

VI. คำที่หก - ชดใช้

“เมื่อพระเยซูทรงรับน้ำองุ่นเปรี้ยวแล้ว พระองค์ตรัสว่า สำเร็จแล้ว” (ยอห์น 19:30)

คำที่หกนี้เป็นของคริสตจักรโปรเตสแตนต์ที่ผ่านลงมาสู่หลายยุคหลายสมัย พระเยซูตรัสว่า "สำเร็จแล้ว"

พระเยซูถูกต้องหรือไม่ที่ทรงตรัสว่า "สำเร็จแล้ว"? คริสตจักรคาทอลิกกล่าวว่า "ไม่ใช่อย่างนั้น" พวกเขาบอกว่าพระองค์จะต้องถูกตรึงกางเขน แล้วจะส่งผู้บังเกิดมาใหม่ แต่พระคัมภีร์กลับไม่กล่าวว่าอย่างนั้น

“เราทั้งหลายได้รับการทรงชำระให้บริสุทธิ์ โดยการถวายพระกายของพระเยซูคริสต์เพียงครั้งเดียวเท่านั้น” (ฮีบรู 10:10)

“เพราะว่าโดยการทรงถวายบูชาหนเดียว พระองค์ได้ทรงกระทำให้คนทั้งหลายที่ถูกชำระแล้วถึงที่สำเร็จเป็นนิตย์” (ฮีบรู 10:14)

“ฝ่ายปุโรหิตทุกคนก็ยืนปฏิบัติอยู่ทุกวัน ๆ และนำเอาเครื่องบูชาอย่างเดียวกันมาถวายเนือง ๆ เครื่องบูชานั้นจะยกเอาความบาปไปเสียไม่ได้เลย ฝ่ายพระองค์นี้ ครั้นทรงถวายเครื่องบูชาเพราะความบาปเพียงหนเดียวซึ่งใช้ได้เป็นนิตย์ ก็เสด็จประทับเบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า” (ฮีบรู 10:11-12)

พระเยซูทรงชดใช้บาปของเราและครั้งเดียวที่กางเขน

พระเยซูชดใช้ทั้งหมด
   หนี้ทั้งหมดของข้าพระองค์
บาปคราบสีแดงเข้ม
   พระองค์ชำระขาวเหมือนหิมะ
(“Jesus Paid It All,” Elvina M. Hall, 1820-1889)

VII. คำที่เจ็ด – ยอมจำนนต่อพระเจ้า

“พระเยซูทรงร้องเสียงดังตรัสว่า “พระบิดาเจ้าข้า ข้าพระองค์ฝากจิตวิญญาณของข้าพระองค์ไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์” ตรัสอย่างนั้นแล้วก็สิ้นพระชนม์” (ลูกา 23:46)

คำตรัสสุดท้ายของพระเยซูแสดงให้เห็นถึงการยอมจำนนทั้งสิ้นต่อพระเจ้าพระบิดา นักเทศน์ผู้ยิ่งใหญ่อย่างสเปอร์เจียน ชี้ว่านี่สะท้อนให้เห็นคำบันทึกแรกของพระเยซูที่กล่าวแก่โยเซฟและมารีย์ว่า " ท่านเที่ยวหาเราทำไม ท่านไม่ทราบหรือว่า เราต้องกระทำพระราชกิจแห่งพระบิดาของเรา ?" (ลูกา 2:49 จากต้นจนจบพระเยซูทรงกระทำตามนำพระทัยของพระบิดา

หนึ่งในนายร้อยผู้ซึ่งตรึงพระองค์ที่กางเขนกำลังฟังเจ็ดคำพูดนี้ เขาเคยตรึงคนที่กางเขนมาจำนวนมากมาย แต่เขาไม่เคยเห็นคนตายในแบบที่พระเยซูสิ้นพระชนม์ เทศนาบทเทศน์ที่ดียอดเยี่ยมเหมือนเป็นสายเลือดที่ไหลออกไป

“ฝ่ายนายร้อยเมื่อเห็นเหตุการณ์ซึ่งบังเกิดขึ้นนั้น จึงสรรเสริญพระเจ้าว่า “แท้จริงท่านผู้นี้เป็นคนชอบธรรม” (ลูกา 23:47)

นายร้อยคนนั้นนึกถึงพระเยซูได้ขึ้นมาอีกจากนั้นเขาก็กล่าวว่า

“แท้จริงท่านผู้นี้เป็นพระบุตรของพระเจ้า” (มาระโก 15:39)

พระองค์ทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า! พระองค์เป็นขึ้นมาจากความตาย - พระวรกายของพระองค์ทรงดำรงอยู่ - หลังจากความตาย พระองค์ได้เสด็จขึ้นสู่สวรรค์ ประทับอยู่เบื้องหระหัตถ์ขวาของพระเจ้า "เชื่อในพระเยซูคริสต์และท่านจะรอด" (กิจการ 16:31)

มีบางคนคิดว่าเชื่อพระเจ้าก็พอ แต่พวกเขาผิด ไม่มีใครรอดโดยแค่เชื่อว่ามีพระเจ้าเท่านั้นและปฏิเสธพระเยซู พระเยซูเองตรัสว่า "ไม่มีผู้ใดมาถึงพระบิดาได้ นอกจากทางเรา" (ยอห์น 14: 6) ดร. เอดับบลิว โทเซอร์ กล่าวว่า "พระคริสต์ไม่ใช่หนึ่งในหลายๆทางที่จะเข้าใกล้พระเจ้าได้ หรือพระองค์ทรงเป็นทางที่ดีที่สุดในหลายๆทาง แต่พระองค์ทรงเป็นทางเดียวเท่านั้น" (That Incredible Christian, p. 135) ถ้าคุณไม่วางใจในพระเยซู คุณจะไม่รอด ไม่ว่าคุณจะเป็นคน "ดี" มากเพียงใดก็ตาม ไม่ว่าคุณจะไปโบสถ์บ่อยแค่ไหน หรืออ่านพระคัมภีร์ คุณยังไม่รอดหากปราศจากการไว้วางใจในพระเยซู "ไม่มีผู้ใดมาถึงพระบิดาได่ นอกจากทางเรา" พระเยซูผู้เดียวเท่านั้นที่ทรงชำระล้างบาปของคุณได้โดยโลหิตของพระองค์

อ้างอิง

http://www.rlhymersjr.com/Online_Sermons_Thai/2016/032016PM_LastWordsOnCross.html