เยเรมีมีฟาร์มแกะอยู่ประมาณร้อยตัว
เดือนธันวาคมเขาเริ่มไม่สบาย ไม่สามารถพาแกะของเขาออกไปหากินที่ทุ่งหญ้าได้
เขามีแรงแค่เปิดประตูปล่อยให้แกะออก ไปหากินหญ้าใกล้ ๆ บริเวณคอกแกะ
แกะเล็มหญ้าไปเรื่อย ๆ หารู้ไหมว่า กำลังย่างไปสู่หน้าผาที่สูงชัน
ซึ่งติดอยู่กับด้านทิศตะวันออกของฟาร์ม แกะตัวแรกพลัดตกลงไป ตัวที่สอง สาม
ก็ยังเล็มหญ้าไปเรื่อย ๆ สู่หน้าผาสูงชันนั้น แกะตัวแล้วตัวเล่า
ร่วงหล่นลงไปที่หน้าผาสูง เยเรมี เสียใจยิ่งนักกับการสูญเสียแกะของเขาไปสามสิบห้า
เขาเข้าใจดีว่ามันอันตรายแค่ไหน สำหรับแกะของเขาที่สายตาสั้น
(ธรรมชาติของแกะนั้นจะสายตาสั้น มองไม่เห็นอันตรายข้างหน้า ถ้าหากตัวหนึ่งเดินไปข้างหน้าหล่นลงไปที่หลุม
บ่อ หน้าผา ตัวอื่น ๆ ก็จะเดินตามแล้วก็หล่นลงไปด้วย)
ไม่กี่วันต่อมาเกิดพายุใหญ่พัดมาทำให้ต้นไม้ใหญ่ที่เขาปลูกมันไว้หลายสิบปิโค่นล้มลงมาทับแกะเขาอีกยี่สิบเจ็ดตัว
เดือนกุมภาพันธ์ เขาขับรถเข้าเมืองเพื่อทำธุระ ขโมยได้เข้ามาที่ฟาร์มขโมยแกะที่แข็งแรง
สมบูรณ์ของเขาไป ส่วนแกะที่อ่อนแอ ขโมยได้ฆ่าเสียหมด
No comments:
Post a Comment